Kitap Yorumu || Konuş Benimle - Laurie Halse Anderson

Go! Kitap, Konuş Benimle nin yakında çıkacağını söylediğinde, benim ne kitap hakkında ne de filmi hakkında bir bilgim yoktu. Ama haberin çıkmasıyla birlikte bir çok blogger filmi muhteşem olduğu için kitabı için sabırsızlandıklarını belirttikleri için benim de ilgimi çekti. En çok ilgimi çeken de ana karakterimiz olan Melinda nın susma sebebi olan O Şey di. Yani evet bu kız bir şeyler yaşamış ama ne? O kadar merak etmeye başladım ki buna rağmen hiçbir spoiler a maruz kalmadan merak ettiğim şeyleri kitabı okuyarak öğrenmeme şaşırıyorum doğrusu.

Hala da filmini izlemedim ve gerçekçi olmak gerekirse yakın zamanda da izlemeyeceğim (Kristen Stewart ı çok sevmeme rağmen); ama bir gün seyredeceğim. Genel yorumlar hep kitabın filmden daha güzel olduğunu söylüyor ki zaten hep böyle olur :) Zaten kitap almış olduğu ödüllerle (kitabın başında hepsi yazıyor ve çok fazla), kendini baya bir kanıtlamış bir kitap. Ama yine de bana sorarsanız, ki şu an bu yazıyı okuduğunuza göre sorduğunuzu kabul ediyorum, Haydi yoruma:

Ama önce kitapla ilgili yaptığım ayrıntılı tanıtım için TIKLA:))

Konuşmak gittikçe zorlaşıyordu. Boğazım sürekli acıyor, dudaklarım kuruyordu. Geceleri uyurken çenemi o kadar sıkıyordum ki sabahları başım ağrıyordu… Ne zaman annemle, babamla ya da öğretmenlerden biriyle konuşmaya çalışsam ya kekeliyor ya da donup kalıyordum. Sorunum neydi benim?

Melinda Sordino’nun bir sırrı var. Ama sırrını paylaşabileceği kimsesi yok. Bütün arkadaşları, hatta tanımadığı insanlar bile ondan nefret ediyor. Ve günden güne içine kapanan Melinda, çareyi susmakta buluyor. Yalnızlaştıkça susuyor, sustukça yalnızlaşıyor. Ta ki O ŞEY’den kaçıp saklanamayacağını, O GECE’yi unutamayacağını anlayana dek…


Benim Yorumum:

Şunda bir anlaşalım, sevgili okurlar yazarın bize sunmuş olduğu, Melinda Sordino nun iç dünyası sizi içine çekiyor ve bir bakmışsınız kitap bitmiş. Ve sonra şunu diyorsunuz, "Ee, ama çok kısa..."

Anlatım, duyguların yoğunluğu müthişti. Durduk yere Melinda ve onun o nefret etmek istediğiniz hayatına ağlıyorsunuz, sonra bir bakmışsınız Melinda ile birlikte hayatın trajedisine birlikte gizli gizli gülüyorsunuz. Ama sonuç: evet sonuç hayatın ne kadar iğrenç ve güzel olabileceğini mükemmel anlatan bir kitap.  -waow biraz sakinleşmem lazım galiba ;) ;) -

Karakterlerden bahsetmek gerekirse, aaa bilmiyorum hangi karakterlerden bahsetmek gerek. Melinda kalabalığın arasında yalnız kalmış bir karakter. Yaşadıklarından sonra aslında bu kadar çabuk toparlanabilmiş olması bana biraz şaşırtıcı geldi. Yani bu kültürel bişi galiba biraz yani böyle şeyler biz de olsa tamamdır, felaket olmuş demektir ki bence bu akla biraz daha yatkın geliyor. Ama yine de bilemem bu konu da söyleyebileceğim şeyler sınırlı. Neyse konumuza dönelim, Melinda güçlü, küçük bir kız çocuğu gibiydi benim gözümde ayrıca müthiş bir kara mizahı vardı ve beni o kadar eğlendirdi ki. Onun gibi bir karakterle tanışmak bir ayrıcalıktır gibi geliyor. Herkes e lakaplar takıp, iç dünyasında sadece okul gibi bir yerdeki kast sistemini, popülarite ve gruplaşmayı kendince yorumlayıp anlatması süperdi. Benim favorimdi bu sahneler. 

Benim tamamen suçlu olmasalar da saçma sapan olduklarını düşündüğüm karakterler Melinda nın tuhaf anne babasıydı. Evet Melinda herkes gibi onlarla da konuşmuyor ama yani sizde pek normal değilsiniz.

Popüler olma derdinde olan iğrenç Heather karakterden okur ne kadar nefret ederse, muhteşem çocuk David Petrakis i de o kadar seviyor. Daha da ayrıntıya girmek gerekirse, aslında David ile Melinda arasında olan ilişkiden beklentiler bence tam olarak karşılanmamış. Ama zaten onca şey arasında belki de olması gereken buydu ve yazar en doğru seçimi yapmıştır.

Açıkçası Melinda nın okulda ki gruplaşmalardan bahsettiğinde ben de ister istemez ben de lisedeki kız grubumuzun acaba hangi gruba dahil olduğunu düşünmeden edemedim. Yani biz biraz karma bir grubuz galiba ama genellikle Marthacıların yumuşatılmış versiyonun da cici kızlardık biz :) :)

Bay Freeman. MUHTEŞEM BİR ADAM. Öğretmenlerin hası. Çok marjinal bir eğitim anlayışı ve ilginç bakış açısıyla beni kendine hayran bıraktı. Özellikle Melinda yla olan iletişimi oldukça umut vericiydi. Bence o, Melinda ve ağaç üçlemesi arasında kesinlikle bir bağ vardı.

SPOİLER ALARMI:

Hazır konusu açılmışken Melinda nın mükemmel ağacını en sonunda elde edebilmiş olması çok duygu dolu bir andı. Yani yazar ağaç metaforunu çok başarılı işlemişti. En son öğrendi ki ağacın çürümeye yüz kesen kısımlarını kesip, kurtulursan; hem ağacı kurtarmış olursun hem de ağacın diğer kısımlarına yayılmasını engellemiş olursun. İşte o zaman anlaşılıyor ki burada ağaç olan Melinda oluyor. Tek kelimeyle muhteşem.

Evet ben de Melinda gibi Bay Boyun dan aşşşıırrııı nefret ettim ve anladım ki Amerika da ki okullarda ondan bir tane hep var. Saç Kadın evet belki olmalıydı :)

Mel in eski arkadaşları olan etnik problemli Rachel, sporcu Nicole, sanatçı Ivy nin kitap boyunca gel gitli halleri ve en son da ona geri dönmeleri falan o kadar duygusal geldi ki bana. Ama anne ve babalarının anlayışsızlıkları ve bu kadar kör olmaları beni uyuz etti.

Ayrıca O Şey in Andy Evans (ya da Andy Canavar) olduğunu ve bir de kızla aynı okulda olması dehşet vericiydi. Ve sanki hiç tecavüz etmemiş gibi davranması ve kızla dalga geçmesi vardı ya off resmen öldürmek istedim. Bu nedenle kitabın sonu beni tatmin edemedi yani Andy nin sonunun çok çok kötü olması gerekiyordu ve bizim de bunu görmemiz gerekiyordu.

Ama kitabın sonu yine bana umut verici geldi ve bunu hissetmek güzel bir duyguydu. Melinda nın kabuğunu kırıp, en sonunda Bay Freeman a 'isterseniz anlatayım' demesi içimde bir buruklukla gülümsememe sebep oldu.

Spoiler Sonu:

Evet kitapta olan olaylar, Melinda nın keşifleri, deneyimleri oldukça ayrı bir dünyaya ışınlıyor sizi. Yani belki bu kadar yaşayarak okumama şaşıranlar vardır ama bence herkes bu kitabı okurken kız kardeşi Melinda ymış gibi okuyup hissetmeli çünkü bu o kadar hassas ve maalesef o kadar olabilen bir şey ki aynı şekilde kimse doğru dürüst empati veya tedavi yapmasını bilemiyor bu konuda. İşte bu kitapla ben oldukça hassas olduğunu düşündüğüm konularda bilgilendim ve bakış açısı sahibi oldum. Bu anlamda dolu dolu bir kitap. Ayrıca kitap sonunda bilgilendirici bir çok yazı var okunması gereken. Bunun dışında yazar, okurlarından gelen aynı şeyleri yaşamış olanlar vb. durumdaki insanların ona yazdıkları teşekkür veya dertleşme mektuplarından bahsetmiş ve gerçekten insanın ağlayası geliyor. Kaldı ki yazar ne kadar etkilenmiştir tahmin etmek zor.

Gel gör ki bana kitabın sonu yarım geldi ve zaten en son belirttiği üzere yazar da bunun farkında ama bence bir gün devamını yazmaya hazır olacak. Kendisi de böyle diyor ama bunun için doğru zamanın ona belirtilmesini bekliyor. Kitabın ortaya çıkma sebebinin, Melinda nın onun rüyasına girdiğini söylüyor yazar. Fantastik bir şey bence bu. Aynı şekilde devamını en doğru şekilde de yazabilmesi için rüyasında görmesi gerektiğini düşünüyor Laurie Halse Anderson. Eh ne diyelim umarım bol bol uyur ;) :)

Evettt kitapla ilgili söylemek istediklerim bu kadarcıktı. ( -cık deyince sanki daha kısaymış gibi geliyor ya :D )

Puanım: 8/10

 

Bugün de hayatınızda bol bol hayaller ve kitaplar olması dileğiyle...


!!!Bu yazıyı "Bir Hayalperestin Kütüphanesi" dışında herhangi bir blog/forum/internet sitesinde okuyorsanız, iznim olmadan alınmış, ÇALINMIŞTIR!!!